ಅಧ್ಯಾಯ 1: ಮರೆಯಾದ ಮನೆ
ಗೌರಿ, ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಯುವತಿ, ತನ್ನ ಹಳೆಯ ಊರಿಗೆ ಮರಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕಾರಣ—ಅವನ ತಾಯಿಯ ಮನೆ ಮಾರಾಟ. ಮನೆ ಹಳೆಯದು, ಕಾಡಿನ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ, ಮಳೆಬಿದ್ದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತಿತ್ತು. ಮನೆಗೆ ಹತ್ತಿದಾಗ, ಗೋಡೆ ಮೇಲೆ ಹಳದಿ ಅರಿಶಿನದ ಗುರುತುಗಳು ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿದ್ದವು.
ಅಜ್ಜ ಇನ್ನೂ ಬದುಕಿದ್ದಳು. ಕಣ್ಣು ಕಾಣದಿದ್ದರೂ, ಅವಳ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರತೆ ಇತ್ತು.
“ಅರಿಶಿನದ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಡ,” ಅಜ್ಜ ಎಚ್ಚರಿಸಿದಳು. “ಅಲ್ಲಿ ಶಾಪವಿದೆ.”
ಗೌರಿ ನಕ್ಕಳು. “ಅಜ್ಜೆ, ಇವತ್ತು 2025. ಶಾಪ, ಆತ್ಮ—ಇವೆಲ್ಲಾ ಕಥೆಗಳಲ್ಲವೇ?”
ಅಜ್ಜ ತಲೆ ಕೆಳಗೆ ಹಾಕಿದಳು. “ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿಜವಿರಬಹುದು.”
ಅಧ್ಯಾಯ 2: ತೋಟದ ಗುಪ್ತತೆ
ಶಿವ, ಗೌರಿಯ ಸ್ನೇಹಿತ, ವಿಜ್ಞಾನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ. ಅವನು ಶಾಪದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಂಬಲಿಲ್ಲ.
“ಅರಿಶಿನದ ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿ curse ಇರೋದು ಹೇಗೆ?” ಎಂದು ನಕ್ಕ.
ಆದರೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬೂದು ಬಣ್ಣದ ಗಿಡ ಕಂಡಾಗ, ಅವನ ನಗು ನಿಂತಿತು. ಗಿಡದ ಸುತ್ತಲೂ ಗಾಳಿ ಬದಲಾಗಿತ್ತು. ಗೌರಿ ಆ ರಾತ್ರಿ ಕನಸು ಕಂಡಳು—ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಎಂಬ ಹೆಣ್ಣು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಮುಖ ಅರಿಶಿನದಿಂದ ತುಂಬಿತ್ತು. ಅವಳ ಕಿರುಚು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿತು.
ಅಧ್ಯಾಯ 3: ಮುನಿಯಮ್ಮನ ಎಚ್ಚರಿಕೆ
ಮುನಿಯಮ್ಮ, ಹಳ್ಳಿಯ ಹಳೆಯ ಮಹಿಳೆ, ಗೌರಿಯ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಅರಿಶಿನದ ಪುಡಿ ಕೊಟ್ಟಳು.
“ಈ ಪುಡಿ ಶುದ್ಧ. ಇದನ್ನು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಹರಡಬೇಕು. ಆದರೆ ಆತ್ಮ ಶಾಂತಿಯಾಗಲು ತಯಾರಿಲ್ಲ.”
“ಅವಳು ಯಾರು?” ಗೌರಿ ಕೇಳಿದಳು.
“ಲಕ್ಷ್ಮಿ. ಹಳೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಪೂಜೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಬಲಿ ಕೊಟ್ಟರು. ಆಕೆಯ ಆತ್ಮ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿತವಾಗಿದೆ.”
“ಅವಳಿಗೆ ಶಾಂತಿ ಕೊಡೋದು ಹೇಗೆ?”
“ಅವಳನ್ನು ನೆನೆಸಬೇಕು. ಅವಳನ್ನು ಕೇಳಬೇಕು. ಆದರೆ ಆತ್ಮ ಕೇಳಿದರೆ, ಉತ್ತರ ಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ಉತ್ತರ ಕೇಳಿದರೆ, ಶಾಪ ಬರುತ್ತದೆ.”
ಅಧ್ಯಾಯ 4: ಆತ್ಮದ ಮಾತು
ಗೌರಿ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದಳು. ಗಿಡಗಳು ನಡುಗಿದವು. ಬೂದು ಗಿಡದಿಂದ ಕೆಂಪು ಹೊಗೆ ಹೊರಬಂತು. ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಆತ್ಮ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಯಿತು.
“ನನ್ನನ್ನು ಮರೆಯಲಾಯಿತು… ನಾನು ಶಾಂತಿ ಬೇಕು…” ಆತ್ಮ ಕಿರುಚಿತು.
ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕತ್ತಲೆಯಂತೆ, ಆದರೆ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದವು. ಅವಳ ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಅರಿಶಿನದ ಗುರುತುಗಳು. ಅವಳು ಗೌರಿಯ ಕಡೆಗೆ ಬಂದಳು.
“ನೀನು ನನ್ನನ್ನು ನೆನೆಸಿದೆಯೆ? ನಾನು ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದೆ. ನನ್ನ ಶಾಪ ತಿನ್ನುತ್ತಿದೆ.”
ಗೌರಿ ಧೈರ್ಯದಿಂದ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿದಳು. ಆತ್ಮ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮಾಯವಾಯಿತು. ಗಿಡಗಳು ನಿಶ್ಶಬ್ದವಾಗಿ ನಿಂತವು.
ಆದರೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗಿಡ ಇನ್ನೂ ಬೂದು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿತ್ತು.
ಅಧ್ಯಾಯ 5: ಅಂತ್ಯ
ಮನೆ ಬೆಳಕು ತುಂಬಿತ್ತು. ಅಜ್ಜ ನಗುಮಾಡಿದಳು. “ಅವಳು ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ. ಆದರೆ ಶಾಪವಿಲ್ಲದ ತೋಟ ಎಂದಿಗೂ ಇರದು.”
ಶಿವ, ಈಗ ನಂಬುತ್ತಿದ್ದ. “ವಿಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದ ಜಗತ್ತೂ ಇದೆ,” ಎಂದನು.
ಗೌರಿ ತೋಟದ ಕಡೆ ನೋಡಿದಳು. ಬೂದು ಗಿಡ ಮತ್ತೆ ಮೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು…
ಅವಳು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದಳು—”ಅವಳು ಹೋದಳಾ? ಅಥವಾ ಇನ್ನೂ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ?”
. ಅರಿಶಿನದ ಕ್ರೋಮಾಟಿಕ್ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ
- ತೋಟದ ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅರಿಶಿನವಲ್ಲ, ಅದು ಪೊಟ್ಯಾಸಿಯಂ ಫೆರಿಸೈನೈಡ್ ಮತ್ತು ಪೊಟ್ಯಾಸಿಯಂ ಥಿಯೋಸೈನೈಟ್ ನ ಅಳವಡಿಕೆಯಿಂದ ಬದಲಾಗಿರುತ್ತದೆ.
- ಈ ಸಂಯೋಜನೆಗಳು ತೋಟದ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಹಳೆಯ ತಾಮ್ರ ನಾಣ್ಯಗಳ ಜೊತೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಮಾಡಿ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ಯಾಟಿನಾ ಬಣ್ಣಗಳನ್ನು ಉತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ — ಕೆಂಪು, ಬೂದು, ಹಸಿರು.
- ಶಿವಾ ಈ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ, ತೋಟದಲ್ಲಿ ಆಲ್ಕೆಮಿಕಲ್ (alchemy) ಪೂಜಾ ವಿಧಾನ ನಡೆದಿರಬಹುದು ಎಂಬ ಅನುಮಾನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ.
2. ಬೂದು ಗಿಡದ ರಹಸ್ಯ
- ಬೂದು ಬಣ್ಣದ ಗಿಡದಲ್ಲಿ ಐರನ್(III) ಕ್ಲೋರೈಡ್ ಅಂಶಗಳು ಇರುತ್ತವೆ, ಇದು ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಆಕ್ಸಿಡೈಸ್ ಆಗಿ ಗಂಧಕದ ವಾಸನೆ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.
- ಶಿವಾ ಈ ಗಿಡದ ಮೇಲೆ ಹೈಡ್ರೋಕ್ಲೋರಿಕ್ ಆಮ್ಲ ಹಾಕಿದಾಗ, ಗಿಡದಿಂದ ಮಾನವ ಆಕೃತಿಯ ಹೊಗೆ ಹೊರಬಂದು, ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಆತ್ಮದ ರೂಪ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
3. ರಾಸಾಯನಿಕ ಮಂತ್ರದ ಎಚ್ಚರಿಕೆ
- ಮುನಿಯಮ್ಮ ಹೇಳುವಂತೆ, ಹಳೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಫೆರೋಸೈನೈಡ್ ಆಧಾರಿತ ಶಾಯಿ ಬಳಸಿ ಅರಿಶಿನದ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ರಕ್ಷಾ ಮಂತ್ರ ಬರೆಯಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
- ಗೌರಿ ಒಂದು ಎಲೆ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುತ್ತಾಳೆ. ಲಿಂಬು ರಸ (ಆಮ್ಲ) ಬಳಸಿ ಅದನ್ನು ತೇವಗೊಳಿಸಿದಾಗ, ಅದೃಶ್ಯ ಮಂತ್ರ ಪುನಃ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
🎨 ದೃಶ್ಯಶಿಲ್ಪದ ತಿರುವುಗಳು (Aesthetic Twists)
1. ಅರಿಶಿನದ ನೆರಳುಗಳು
- ತೋಟದ ಗಿಡಗಳು ಸೂರ್ಯಾಸ್ತದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ನೆರಳುಗಳನ್ನು ಹಾಕುತ್ತವೆ — ಅವು ಮಾನವ ಆಕೃತಿಯಂತೆ, ಪೂಜಾ ಸ್ಥಿತಿಗಳಂತೆ ಕಾಣುತ್ತವೆ.
- ಈ ನೆರಳುಗಳು ಯಾವತ್ತೂ ಮನೆಯ ಕಡೆ ತಿರುಗಿರುತ್ತವೆ, ಶಾಪದ ಆಕರ್ಷಣೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿ.
2. ಬಣ್ಣದ ಸಂಕೇತಗಳು (Color Symbolism)
- ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣಗಳು ಭಾವನೆ ಮತ್ತು ಶಾಪದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ:
- ಹಳದಿ: ಶುದ್ಧತೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಮೋಸ
- ಬೂದು: ಮರಣ, ಮರೆಯಾದ ಸತ್ಯ
- ಕೆಂಪು: ಕ್ರೋಧ, ಬಲಿ, ಆತ್ಮದ ಉಲ್ಬಣ
- ತೋಟದ ಗಿಡಗಳು ಶಾಪಿತವಾಗುವಂತೆ, ಮನೆಯ ಗೋಡೆ ಅರಿಶಿನದ ಗುರುತುಗಳು ಕೆಂಪಾಗುತ್ತವೆ, ಆತ್ಮದ ಅಶಾಂತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.
3. ತಾಮ್ರ ನಾಣ್ಯಗಳ ಹಾದಿ
- ಗೌರಿ ಮನೆದಿಂದ ತೋಟದವರೆಗೆ ಆಕ್ಸಿಡೈಸ್ ಆದ ತಾಮ್ರ ನಾಣ್ಯಗಳ ಹಾದಿ ಪತ್ತೆಹಚ್ಚುತ್ತಾಳೆ.
- ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನಾಣ್ಯ ವಿಭಿನ್ನ ಪ್ಯಾಟಿನಾ ಹೊಂದಿದ್ದು, ಶಿವಾ ಅವುಗಳನ್ನು ರಾಸಾಯನಿಕವಾಗಿ ವಯಸ್ಸಾದ ನಾಣ್ಯಗಳು ಎಂದು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾನೆ — ಆತ್ಮವನ್ನು ಭೂಮಿಗೆ ಬಂಧಿಸಲು ಬಳಸಿದ ಪೂಜಾ ವಿಧಾನವೆಂದು ಶಂಕಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಕ್ಲೈಮಾಕ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನದ ಪರಿಹಾರ
ಶಿವಾ ತನ್ನ ರಸಾಯನಶಾಸ್ತ್ರದ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಸಂತುಲನಕಾರಿ ಸಂಯೋಜನೆ ತಯಾರಿಸುತ್ತಾನೆ — ಲಿಂಬು ರಸ, ಎಥನಾಲ್, ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ ಅರಿಶಿನದ ಮಿಶ್ರಣ. ಈ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ತಾಮ್ರದ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಹೊರಬರುವ ಹೊಗೆ ಆತ್ಮವನ್ನು ಶಾಂತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ, ಗೌರಿ ಪೂಜೆಯನ್ನು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಮುಗಿಸುತ್ತಾಳೆ.